Heaven does really exist!

Ik zou bijna beginnen met 'dear friends', het Engels is er zo ingeslepen dat het weer even switchen is.. Nederlands is toch net iets makkelijker..

Oeffff.. Tijd vliegt! Gelukkig heb ik op het moment van schrijven even het idee dat de tijd stil staat. Standje relax van de strandstoel, milkshake naast de stoel, muziekje in de oren. In alle rust dus even een verslagje maken.

Na de chaos in Bangkok heb ik vrijdag een trip gehad naar Ayutthaya. De vroegere hoofdstad van Thailand.
Om 7 uur zou ik opgepikt worden bij het hotel. Vroeg opstaan was opeens een stuk minder vervelend. Ruim een uur later kwam er een Thai mij oppikken om vervolgens naar verzamelplaats 2 te gaan. Ik betrapte mezelf dat ik niet niet eens zo erg vond dat ik een uurtje moest wachten. Ik had een hele mooie plek om te zien hoe Bangkok langzaam ontwaakte. De standjes van de t-shirtjes, massages, fruit en nog meer van dat soort prullaria werden opgebouwd. Inmiddels al aangesproken door 21 Tuk Tuk drivers. "Where you go my friend.." En dan was het standaard antwoord: "Walking to Japan mister Tuk Tuk.." Dat begrepen ze nooit, die domoren. Had ik er gelukkig ook geen last meer van.
Inmiddels zat ik in het derde busje van de ochtend (organisatietalent van die toeroperators ontbreekt regelmatig..), maar we konden eindelijk vertrekken.
Een veel leuker gezelschap dan de dag er voor. Ik zat naast een 36 kerel uit de Filipijnen. Ontzettend aardige kerel, werkte in Dubai en was aan het genieten van z'n spaarzame vakantiedagen (3 maar liefst..) Voordat we erg in hadden, arriveerden we ruim een uut later in Ayuthaya. De stad van de tempels. We kregen zo'n 6 verschillende tempels te zien gedurende de hele dag. Vooraf was ik niet heel enthousiast, maar toch maakte het veel indruk. De Buddha is zo ontzettend heilig daar. Een hele bijzondere cultuur.
Bij de eerste tempel hadden we de mogelijkheid om de tempel te beklimmen. Zo'n 300 treden moesten geslecht worden. Een wat ouder Nederlands stel had vast en zeker niet in de gaten dat er nog meer Nederlanders in de buurt waren. Halverwege begon de vrouwelijke helft van het stel wel heel erg te klagen.. Een hoog gvd gehalte, laten we het daar op houden. Waarop ik de lieve vrouw passeerde en ook in het Nederlands tegen haar zei: "heerlijk hè, tempeltjes bezoeken.." Vond ze niet leuk. Arm ding.
Al moet ik toegeven dat het ook geen makkie was met 35 graden en het zonnetje vol op de bol.
Het hoogste puntje van de toren was bereikt, een fantastisch uitzicht was de beloning. Een van de vele 'Wow-momentjes' van die dag.
Ondertussen kwamen we ook in contact met een een paar andere. Een Braziliaan, die woonde in Londen en die met een Duitse vriend een tripje door Thailand aan het maken was. Bepaald geen wereldvreemde types dus. Zo ook nog een meid uit San Fransisco en een 21 jarige Duitser die de stoute schoenen aan had getrokken en voor de 8e maand aan het rondreizen was. Leuk stel bij elkaar! Ook ontzettend gelachen die dag!
We bezochten nog een paar andere tempels in de omgeving. Halverwege kregen we ook weer zo'n heerlijke Thaise lunch. Of het niet warm genoeg was, besloot ik wat 'spicy stuff' op het eten te doen. Soort van Thaise sambal. Niet veel later leek ik meer op een lekkende kraan, dan op een Hollandse jongen. Weten we dat ook weer.
Het einde van de dag was een beetje 'hurry hurry'. Om 6 uur zou de bus richting de eilanden vertrekken. Half 6 werd ik afgezet bij m'n hotel.
Haasten bleek voor niets te zijn. De VIP bus vertrok pas rond half 8. Geen idee hoe lang de rit zou duren. Uiteindelijk kwamen we de volgende dag rond 12 uur aan op Ko Pangnan. Een 16 urige busreis. En zo voelde dat gelukkig niet. Naast mij zat een 35 jarige Schot (Chris) die samen met nog 4 andere ook een tripje van zo'n 4 weken aan het maken was. In het begin was het even wennen aan z'n Schotse accent, maar na een tijdje begon ik hem steeds beter te begrijpen. Een echte Celtic fan, dus er kwamen mooie anekdotes over een aantal legendarische wedstrijden. "The Barca match, I was there. So fu**ing awesome". Aangezien ik niet vies ben van een beetje echte voetbalverhalen, hadden we erg leuke gesprekken.
Na een heerlijk reisje op de boot van zo'n 3 uur kwamen we aan in Ko Pangnan. De fraaie vergezichten tijdens de verrade al een beetje wat me te wachten stond. Eenmaal bij de bungalow aangekomen, kon ik m'n ogen niet geloven. 20 meter lopen en ik stond met de voeten in de zee. Normaal zie je dat soort plaatjes alleen in reisboekjes.. Dus ik moest nog even op me in laten werken dat dit mijn onderkomen voor de komende 5 nachtjes zou zijn..
Het stomme toeval was dat de groep Schotten ook in het zelfde resort zaten. Wat een aardige gasten! Enorm gastvrij en open. We dronken gezellig een paar biertjes en genoten van de sunset voordat we naar de 'Black Moon Party' zouden gaan. Hoge verwachtingen waren er voor dat feestje. Het was namelijk een zusje van de famous 'Full Moon Party'.
De locatie was ronduit vervelend: het strand. De drank die ze er schonken was misschien nog meer vervelend: bier en sterke drank. Prima ingrediënten voor een leuk feestje. Twee van die Thaise jochies goochelden wat met vuur, wat een erg fraai gezicht opleverde. Mensen beschilderden zich met allemaal felle kleuren, erg geinig om te zien!
Rond een uur of 2 hielden we het voor gezien en namen de benenwagen richting de hutjes. Het was een fraai feestje, maar niet echt geniaal. Er zullen er gelukkig nog vele volgen!
Zondag (vandaag) lekker uitgeslapen tot een uurtje of 11 en de hele dag nog geen moer gedaan. Lekker zonnebaden, milkshake drinken, de hete zee in, languit in de strandstoel. Ik vermaak me prima dus!
Straks maar eens kijken of ik een tour kan boeken om het eiland te verkennen.. Nu eerst maar weer eens lekker genieten van het goede leven hier!

Dikke knuffels vanuit het paradijs!