Bye bye Beautiful Bali!

Waanzin! Het is al weer voorbij. Weer onderweg richting Holland, terug naar de realiteit. De lange vlucht is een mooi moment om al de geweldige momenten en herinneringen nog een keer te beleven.
Mocht dit verslag net zo worden als m'n gemoedstoestand, dan kon dit wel eens een katerig verslag worden. Maar alsjeblieft, vergeef het me. Het was het namelijk meer dan waard gisteravond..

De dagen in Padangbai waren héérlijk. Met een uitnodiging om een keer naar Japan te gaan en een stevige handdruk van m'n Japans/Canadese reisvrienden, stapte ik in de shuttle bus richting hét culturele hart van Bali: Ubud!
De famous 'Monkey Forest Road' was de bestemming. Ergens in een zijstraatje van deze weg vond ik mijn homestay. De ontvangst was alleraardigst. De ontzettend lieve en gastvrije vriend zorgde gelijk voor koffie, thee en overal waar ik maar om vroeg. M'n kamer leek meer op een tempel, echt fraai! En dan te bedenken dat deze overnachting me nog geen tientje zou kosten. Te mooi om waar te zijn.
De verkenningstocht in Ubud werd gestart. Een kijkje nemen bij Monkey Forest stond op het lijstje. Deze toeristische attractie was top! Waar je maar keek, je zag ze. De een keek nog schattiger dan de ander. Het bos zat vol met fraaie tempels. Een leuke combinatie dus. Een lief klein aapje wou graag even met mij knuffelen, wie ben ik dan om de aap een blauwtje te laten lopen..? Blijft bijzonder, die 'wilde' aapjes om je heen.
Dat apen zich niet terugtrekken om te oefenen voor hun voortplanting, was een jong Engels meisje nog niet helemaal duidelijk. "Mom, what they are doing..?!" Tja, leg dat maar eens uit aan een snotaapje! Een LOL momentje!

Wat doe je als het te warm is en het zweet bedekt een groot gedeelte van je voorhoofd en je wil je verplaatsen? Juist, de lokale scooter boy aanhouden en vragen of ie je even 500 meter verder wil brengen voor een fooitje. Zo gezegd, zo gedaan.
Afgezet bij de 'Ubud Market' om daar wat leuke souvenirs te scoren. Het Hollandse handelsinstinct kwam naar boven en werd gecombineerd met het stalen blufhoofd. De beste tactiek was toch wel het heel hard lachen en gelijk weglopen en achterom kijken met de woorden "Take me serious boss..". Opeens was er van alles mogelijk. Het ging niet eens om die paar stuivers, maar gewoon om het spelletje. Soort van hobby.
Met allemaal plastic zakjes vol prullaria liep ik voldaan weer terug naar m'n eigen tempel.

De volgende dag werd ik voor even herenigd met de berg waar ik liefdevolle herinneringen aan over had gehouden. De Batur. Een fietstochtje downhill door de groene rijstvelden stond namelijk op het programma. Een tocht van zo'n 30 km met 80% bergafwaarts. Die twee klimmetjes van de eerste categorie nam ik voor lief.
Een geweldige dag was het resultaat! De combinatie van het ontmoeten van nieuwe mensen en het ontdekken van nieuwe dingen blijft prachtig! Dit keer on tour met een Australische familie, een Belgisch stel en twee Amsterdamse meiden.
De tocht bracht ons langs schitterende rijstvelden, prachtige natuur en fraaie vergezichten. Ik was duidelijk in m'n element en ging na een uitstekende Balinese maaltijd voldaan weer richting het centrum van Ubud.
De volgende slaapplaats was een bijzondere. Lieve Anke Haggeman was zo lief geweest om haar verblijfplaats in Bali met mij te delen. Het gevolg was dat ik in een heel knus huisje mocht verblijven bij ontzettend lieve mensen. De gastvrijheid droop er van af. Alles in het teken van een goed verblijf van hun gasten. Ik voelde me bijna bezwaard..
Na nog wat jaloersmakende kiekjes voor Anke maakte ik me klaar voor de volgende en tevens laatste bestemming. Sanur! Een toeristisch dorpje aan de kust met veel resorts en villa's.
Na zo'n beetje alle verschillende slaapplaatsen te hebben gehad (van homestay tot slaapzaal en van open lucht badkamer tot roomservice) besloot ik mezelf de laatste twee nachten te belonen met wat overdreven luxe. Eigen zwembadje voor de deur, openluchtbad in de badkamer en privé bedjes aan het strand. Het was zo slecht nog niet..

Voor het eerst deze vakantie deed ik iets waar ik niet zo goed in was. Stil liggen op een strandbedje. Het was een hele opgave, maar het is me gelukt. Het hielp natuurlijk wel dat ik mocht afkoelen in de zee en allemaal fraaie zeesterren mocht spotten.
In deze vakantie heb ik maar liefst twee boeken uitgelezen. De laatste keer dat dat gebeurde was tijdens het 'boekenmondeling' Nederlands in Havo 5. De wonderen zijn de wereld nog niet uit...

De laatste volle dag begon ik met een fietsritje langs de zee. Een momentje in de categorie double G: Gewoon Genieten!
Teksten als 'What happens on the beach, stays on the beach' en 'It's a beautiful day don't let it get away' die als uithangbord langs verschillende café's hingen inspireerde me om de laatste dag maximaal te genieten. Het gevolg was diezelfde avond een te gekke avond met veel biertjes, leuke mensen en heel veel gezelligheid! Een betere afsluiter kon ik me niet wensen! Dat ik nu een beetje brakjes in het vliegtuig zit en mij schaar onder het Chinese volk met mijn ietwat kleine oogjes, nemen we dan maar voor lief.

Het besef dat het over is, het echt voorbij is, dat maakt me toch een beetje sipjes. Rapper Dio scoorde er al zijn wereldhit mee, en ik heb het nu ook constant in gedachten: Had ik maar een tijdmachine!!

De veelzijdigheid van het prachtige eiland, de ontzettend lieve en gastvrije Indonesische mensen, de persoonlijke verhalen van medereizigers, de mooie leermomenten en de super te gek gave mensen die ik heb mogen ontmoeten maakten het tot een ONVERGETELIJKE ERVARING! Ik ben een gelukkig mensch!

Bali, you just stole my heart and I was your willing victim!

To be continued...