Lovevina

Een moment van bezinning. Eens even alle indrukken op een rijtje. Als je verliefd bent, leef je vaak in een roes. Zo'n gevoel heb ik nu ook een beetje. En ik ben echt een beetje verliefd op dit wonderbaarlijke eiland! Hier komen ze, de liefdesavonturen!

De vriendelijke mister Jata, de guide en chauffeur voor vandaag, stond netjes om half 11 klaar om me richting Lovina te vervoeren. Onderweg zouden we een paar keer stoppen op plaatsen waarvan je dacht: "Ja, stop daar maar even.."!
En zo geschiedde. Eerste pitstop, een prachtige tuin met allemaal fraaie tempels. Wonderbaarlijk hoe ze dat allemaal gemaakt hebben. Het ziet er uit alsof er met heel veel liefde en aandacht aan gewerkt is. En dan te bedenken dat elk huis z'n eigen tempel heeft. Erg mooi om te zien hoe de mensen hier hun geloof zo serieus nemen. Drie keer per dag brengen ze een offer en leggen dit dan netjes voor het huis. Te beginnen om 6 uur in de ochtend. De gemiddelde Nederlander ligt dan nog te stinken in z'n nest.. Oke, laat ik voor mezelf spreken... Het is geen tijd om wakker te zijn. Hooguit voor een uit de hand gelopen stapavond..

Het was trouwens heerlijk om de kustlijn van het Zuiden achter te laten. Wat een gekkenhuis. Als je het mij vraagt net iets te toeristisch. Twee nachtjes was meer dan genoeg. Top planning dus!
Het was een verademing om door de binnenlanden in alle rust te genieten van de geweldige omgeving en de prachtige natuur. Dat klinkt als een oude lul. En zo mag het best klinken. Het is immers vakantie! :-)
Als er weer eens een fraai uitzicht was, hoppp, chauffie op de rem en even genieten. Of een plaatselijke groente- en fruitmarkt waar veel locals hun overtollig fruit aan de man brachten. De Doetinchemse lapjesmarkt is er niets bij. Alleen al die heerlijke geur van de verse groentes en kruiden die ze verkopen. Jammie!
De volgende geplande stop was bij een groot meer: Danau Beratan. Met uiteraard, hoe kan het ook anders, een paar fraaie tempels erbij. De Pura Ulun Danu Bratan. Een hele mond vol. Even later had ik dat nog een keer, alleen toen met verrukkelijk Balinees eten. Ergens achteraf bij een kennis van de chauffeur kregen we onze lunch voorgeschoteld. Het zweet liep van m'n hoofd doordat het ietwat spicy was. De lippen stonden in vuur en vlam, maar het was wel verrukkelijk lekker! Boontjes met kip en een heerlijk stukje gemarineerd vlees op een bedje van rijst. Lekkel lekkel!

Het was dus tijd voor wat verkoeling. Die vonden we bij de Gitgit waterval. Een paar akelige klimmetjes, op die soepele flipflops (=geen aanrader), moesten beklommen worden voordat te zien was waar het water naar beneden viel. Fraai gezicht hoor! Daar een paar kiekjes gemaakt en we gingen verder. Op naar Lovina. Onderweg stopte de chauffeur zo ineens bij een tempel, zonder dat ik het vroeg. Hij moest even bidden en offeren. Met een plakkaat rijst op z'n voorhoofd stapte hij weer in de wagen.
Eind van de middag lag ik met mijn cocktailtje aan het zwembad. Welverdiend.
Ik kwam die avond in contact met een voetballiefhebber uit Londen. De anekdotes over de 'footballculture' uit Londen vlogen me om de oren. Geweldig! Chelsea was z'n cluppie. Ik zei hem nog zo dat onze Klaas er gewoon ff eentje inschoot voor Schalke tegen 'zijn' Chelsea diezelfde avond. En ja hoor, de volgende dag kwam hij me netjes melden dat ik gelijk had.

Na een avondje relaxen aan het zwembad was het donderdag tijd voor een dagtripje naar Menjangan. Een onbewoond eiland waar je kunt snorkelen en duiken. Ik deed dat eerste. Samen met nog drie Nederlanders en een Franse griet reden we zo'n twee uur in de richting van Java. Daar op een bootje gestapt en te water gegaan. Onderweg enorm gelachen met die Hollanders. Echte Rotterdammers. "Ken je dat niet horen dannnn?".
Een Franse duikinstructeur was ook onderdeel van het gezelschap. De lieve knul was 6 jaar geleden op vakantie in Bali en besloot dat z'n vakantie verlengd werd met levenslang. Een echte globetrotter. Leuke en fascinerende verhalen aan mogen horen.
Overigens was ik nog wel van plan terug te komen. Maar je weet maar nooit ;) Geintje natuurlijk!

En toen.. Toen gebeurde het! De onderwaterwereld. OMG! Het leek wel of je in het aquarium van Burgers Zoo aan het zwemmen was, maar dan 100 x mooier. Dat koraal! Ongelofelijk! Te mooi om waar te zijn.
Finding Nemo ook nog gevonden. Feest kon niet op.
In al mijn enthousiasme en haast smeerde ik me nog even snel in. Voor de helft bleek later. Een keurige rode baan loopt er over m'n rug. Gelukkig was de lieve vrouw uit Rotterdam zo lief om me nog even in te smeren. Maar het mocht niet meer helpen. Minpuntje dus!
Een geweldige dag in de zee kwam ten einde. Helaas. Maar wel een geweldige ervaring rijker!

Die zelfde avond een beetje op tijd het mandje in. De volgende ochtend mocht ik me om 05:45 melden. Ik herhaal. 05:45. Om dolfijnen te spotten.
Met zo ongeveer 100 mini bootjes werd koers gezet naar een plek waar de beestjes zich normaal gesproken bevinden. Tegelijkertijd kwam de zon op. Adembenemende vergezichten waren een logisch gevolg.
Even later werden de eerste dolfijnen gespot. Vroemmmmm... Alle 100 bootjes af op die enkele dolfijnen. Grappig gezicht! Echt heel veel doken ze niet op. Maar de opkomende zon maakte het ritje meer dan de moeite waard.

Na een vurige onderhandeling had ik een taxi zo ver gekregen om me naar Ganung Batur te brengen. Een (minder) actieve vulkaan in het Noordoosten van Bali. De weg er naar deed me meer denken aan de laatste paar kilometers richting een ski oord. Alleen dit meer dan 1,5 uur lang. Haarspeldbocht na haarspeldbocht. Gelukkig was het een genot om naar buiten te kijken. Onderweg kwamen we langs de fraaie rijstplantages en traditionele Indonesische families in hun houten hutjes.
De bestemming was er eentje om nooit te vergeten. Het uitzicht vanuit m'n hostel is waanzinnig. De vulkaan gecombineerd met een grandioos meer maakte het tot een waar sprookje.
Bali blijft me verrassen. Keer op keer.
Het is nu rond 7'en. De zon is onder en het geluid van de vele scooters neemt af.
Vannacht om 3 uur word ik gewekt om de Batur te beklimmen. Een fraaie sunrise met dito view schijnt het resultaat te zijn. We'll see!
Morgenmiddag weer verder naar de noordkust. Amed is de bestemming. Dagje lekker relaxen aan het strand en slapen bij een homestay.

Ik laat me wederom verrassen...